Zilveren bruiloft Fam. Van Erp-van der Maat, 1918.

Vorige foto | Volledige grootte | Terug naar het album | Volgende foto

De heersende armoede komt vanzelfsprekend niet uit deze foto's naar voren. Met armoede liep niemand te koop en de fotograaf uit die tijd had er weinig belangstelling voor. Waar geen geld was werden ook geen foto's gemaakt. Uit de dorpsarchieven en rekeningen van armmeesters blijkt echter dat er veel armoe werd geleden; Er leven trouwens nog wel mensen die deze tijd hebben meegemaakt en als kind de armoede aan den lijve hebben ondervonden. Hun verhalen zeggen ons meer dan dorre cijfers. Wat denkt u bijvoorbeeld van een gezin met een aantal kinderen, waarvan de moeder is gestorven en vader naast zijn boerenwerk ook nog voor het eten moest zorgen, de was doen, kousen stoppen, kleren verstellen en ga zo maar door, omdat er geen geld was om een dienstmeid in huis te nemen? Hier hielp geen "Vincentius" of “Elisabeth" en de armenkas van de zuinige gemeente was voortdurend leeg. Dit is slechts één geval en beslist niet het ergste dat ik hoorde vertellen. De familietoto hierboven is genomen bij gelegenheid van een zilveren bruiloft rond 1918. Op dat moment had Peerke van Erp een klompenmakerijtje aan huis en hij verdiende zo'n drie à vijf gulden per week. Daarnaast had hij een koe en wat kippen. Ook bij was zeer arm begonnen langs de Nijnselse hei. Een van de kinderen wist zich nog te herinneren dat zij vroeger alleen maar een paar geiten hadden, die voor de nodige melk moesten zorgen. Naast brood en aardappelen was pap een van de hoofdbestanddelen van het dagelijks menu. Wanneer een van de geiten naar de bok moest, ging vader eerst eens kijken of er nog wel vijfendertig cent in huis was om dit te kunnen betalen. En dan kon het in Rooi, naar wordt verteld, nog wel eens gebeuren, dat je als kleine jongen met de geit op stap ging en er op een bepaald adres niet bij mocht zijn. De geit werd dan achter het huis geleid, waar helemaal geen bok was. Je ging dan niets vermoedend naar huis, vijfendertig cent armer en voor de toekomst minder melk.
We kunnen er nu wel een grapje over maken, maar dat neemt niet weg dat de toestanden soms "ten hemel schreiend" waren.
Op de foto staan Peerke van Erp en zijn vrouw Jantje van der Maat. Van hun negen kinderen bleven er zes in leven. Het zijn: Nelis, Janus, Toon, Bet, Ant (later religieuze) en Truus. Zij zijn nu groot, dat was men toen al vroeg, en de ergste tijden zijn nu wel voorbij. De meisjes hebben zelfs al wat goud gekregen van de zuur verdiende centen.