1e vergadering 1928.

Vorige foto | Volledige grootte | Terug naar het album | Volgende foto

(Uit het jubileumboek 2003 / Rhode 75 jaar)

In de loop van de jaren twintig, werden er in de omliggende plaatsen van Sint-Oedenrode, voetbalverenigingen opgericht. Deze verenigingen gingen in competitieverband voetballen. Mede
hierdoor voelde men het in Rooi een gemis, dat er géén ‘echte voetbalclub’ was.
Daarom werd in juni 1928 in het café van Jan van Sjorse (Jan van de Laar) besloten een echte voetbalvereniging op te richten.
De initiatiefnemers durfden de nieuwe club niet weer de naam van VIOS te geven, omdat ze bang waren dat ze zouden worden aangesproken op de nog openstaande rekeningen van deze vereniging. Daarom werd de laatste letter vervangen door ‘D’ en gekozen voor de naam VIOD = Vooruitgang Is Ons Doel.
De eerste vergadering van de nieuwe vereniging werd gehouden op 1 juli 1928 en werd de heer Jampie van Oorschot gekozen tot voorzitter.
Het eerste voetbalterrein lag op het Vernhout. De openingswedstrijd werd gespeeld tegen Vugt Vooruit, welke wedstrijd door VIOD winnend werd afgesloten.
Dat het oprichten van een voetbalvereniging in Rooi goed was aangeslagen blijkt uit het eerste jaarverslag, gedateerd 14 juli 1929. Op dat moment bestond de vereniging uit 40 werkende leden, verdeeld in een drietal teams en junioren die als de Rooise Boys speelden.Verder waren er 8 rustende leden, 3 leden der elftal-commissie, maar liefst 54 donateurs en 30 begunstigers.

Voetbalvereniging VIOS
Toch werd er in de twintiger jaren in Rooi al in een soort
verenigingsverband gevoetbald. Het was de voetbalvereniging
genaamd VIOS (vooruitgang is ons streven). Deze vereniging
heeft haar naam echter geen eer aan gedaan, want zij maakte
weinig vorderingen en ging na ±6 jaar op de fles.
Na de opheffing van deze vereniging gingen de jongens echter
ongeorganiseerd op een weiland tegen een bal trappen. Hierbij
werden enige boonstaken als doelen gebruikt!
Nog voor VIOS hebben de volgende verenigingen bestaan:
• SDO
• RVV (Rooise Voetbal Vereniging)
• RSV (Rooise Sport Vereniging)
• EVV (Eerschotse Voetbal Vereniging)

Voetbalvereniging VIOD
In de loop van de jaren twintig, werden er
in de omliggende plaatsen van
Sint-Oedenrode, voetbalverenigingen
opgericht. Deze verenigingen gingen in
competitieverband voetballen. Mede
hierdoor voelde men het in Rooi een
gemis, dat er géén ‘echte voetbalclub’ was.
Daarom werd in juni 1928 in het café van
Jan van Sjorse (Jan van de Laar) besloten
een echte voetbalvereniging op te richten.
De initiatiefnemers durfden de nieuwe club
niet weer de naam van VIOS te geven,
omdat ze bang waren dat ze zouden
worden aangesproken op de nog
openstaande rekeningen van deze
vereniging. Daarom werd de laatste letter
vervangen door ‘D’ en gekozen voor de
naam VIOD = Vooruitgang Is Ons Doel.
De eerste vergadering van de nieuwe
vereniging werd gehouden op 1 juli 1928
en werd de heer Jampie van Oorschot
gekozen tot voorzitter.
Het eerste voetbalterrein lag op het
Vernhout. De openingswedstrijd werd
gespeeld tegen Vugt Vooruit, welke
wedstrijd door VIOD winnend werd
afgesloten.
Dat het oprichten van een voetbalvereniging
in Rooi goed was aangeslagen
blijkt uit het eerste jaarverslag, gedateerd
14 juli 1929. Op dat moment bestond de
vereniging uit 40 werkende leden,
verdeeld in een drietal teams en junioren
die als de Rooise Boys speelden.Verder
waren er 8 rustende leden, 3 leden der
elftal-commissie, maar liefst 54 donateurs
en 30 begunstigers.
In het begin is al gesproken over het
overwegende katholieke karakter van
Sint-Oedenrode. Tijdens de ledenvergadering
op 2 december 1929 werd er
een rede gehouden door de Geestelijk
adviseur van VIOD.Wellicht is dit de
toenmalige pastoor dan wel kapelaan
geweest van de Martinus parochie. Op het
eind van zijn rede waarschuwde hij tegen
de vrouwelijke supporters, vooral tegen
meisjes, omdat wanneer het aantal zou
toenemen het een bende zou worden en
dat het nu nog tegen te gaan was.

In de beginjaren dertig werden de eerste voetbalsuccessen
geboekt. Het eerste elftal werd kampioen van de 2e klasse
kring Den Bosch van de Rooms Katholieke voetbalbond. De
promotiewedstrijd tegen het Schijndelse Ever Quick, op het
voetbalveld van v.v. Veghel, werd gewonnen met 3-0 en
daarmee werd een promotie naar de tweede klasse
bewerkstelligd.
Het eerste team van VIOD werd in Eerschot opgewacht door
de Rooise fanfare en na een feestelijke rondwandeling door
Rooi werd deze dag feestelijk besloten.
Met VIOD zijn we inmiddels aanbeland in de dertiger jaren. In
deze jaren groeide het fascisme en de oorlogsdreiging nam
toe. Nederland was beland in een crisissituatie en er was een
grote werkloosheid. Dit laatste ook in Sint-Oedenrode, dit blijkt
o.a. uit het feit dat in deze jaren de vijvers van het huidige
recreatieoord ‘De Kienehoef’ zijn uitgegraven door werklozen
uit Sint-Oedenrode!
In het begin van dertiger jaren werd het veld op Vernhout
verruild voor een nieuw voetbalveld bij café ‘De Verwe’. Hier
werd gevoetbald van 1930 tot 1935. In dat jaar werd een veld
gehuurd van Dort van de Brand aan de Nijnselseweg. Dit veld
lag rechts van de woning, van Jan van de Linden ‘Oliehandel’,
richting klooster, het huidige gemeentehuis.
De belangstelling voor de voetbalsport in Rooi was inmiddels
volop gestegen. Dit blijkt o.a. uit de groei van het ledenaantal
in de beginjaren dertig. De financiële basis werd beter en voor
het eerst werd er serieus getraind onder leiding van een exinternational,
Ben Hoogensteder.
Na de Nijnselseweg, zijn we via een veld achter het klooster,
Den Tip en Espendonk terechtgekomen ‘onder de eiken’.

Voetbalvereniging RHODE
In 1939 is de naam VIOD definitief gewijzigd in die van Rhode.
Rhode was een bestaand graafschap, waar de naam van
H. Oda na haar dood aan werd toegevoegd, dit was
± in het jaar 726. De naam Rhode is terug te brengen tot het
woord ‘Roding’, het recht van rooien, dat rond de achtste eeuw
reeds werd toegekend aan iedere marktgenoot die woeste
gronden wilde ontginnen en bossen en wouden in cultuur wilde
brengen. Nog heden ten dage betekent ‘rode’ een stuk land,
waar bomen zijn gerooid en dat omgeploegd is.
Onze oud voorzitter Jan vd Laar, Jan van Sjorse en secretaris
Jan vd Horst met medebestuursleden, hebben in 1939
besloten na de fusie van de bond I.V.C.B. met de huidige
K.N.V.B. om de naam van VIOD te veranderen in Rhode na rijp
beraad met de geestelijke adviseur, kapelaan van Oorschot
i.o.m. deken van Erp. De uiteindelijke reden van deze
naamswijziging heeft gelegen in het feit dat er twee
verenigingen met een zelfde naam waren. De bondsbepalingen
van destijds stonden dit niet toe en zo werd de
naam veranderd in RHODE.
In het begin van de veertiger jaren moest er wederom worden
uitgezien naar een ander speelveld en werd er een seizoen
gevoetbald achter het klooster van de slotzusters (huidige
gemeentehuis). Het bestuur van Rhode had inmiddels zijn
zinnen gezet op een braak liggend stuk wei nabij kasteel
Henkenshage. Dit terrein was een geliefde speelplaats voor de
Rooise jeugd en deed dienst als wei voor het gemeentepaard
en er werd zelfs op gevoetbald door de Duitse bezetters! Na
flink onderhandelen werd er uiteindelijk toestemming gegeven.
De kwaliteit van dit veld liet veel te wensen over. Nagenoeg
over de gehele lengte lag een hoge rug! Het verschil tussen
het hoogste en laagste punt was bijna één meter. De Rhodeleden
besloten het terrein zelf te egaliseren en als deskundige
hiervoor werd de gemeentewerker de heer Van Sinten in de
arm genomen. Het was een geweldig karwei, want er moesten
bergen zand worden verzet. Van ‘hoog tot laag’ werd er
gewerkt en toen het karwei geklaard was sprak men bij Rhode,
terecht, van ‘ons terrein’.
Deze zelfwerkzaamheid van begin veertiger jaren is bij Rhode
een aantal keren teruggekomen. Hierbij denkende aan de
bouw van de huidige kantine (zeventiger jaren), de uitbreiding
van de huidige kantine (1984) en de bouw van de kleedlokalen
én tribune in 1989), allen op sportpark ‘De Neul’.
Vele jaren heeft Rhode bij kasteel Henkenshage gevoetbald.
De inmiddels wat oudere leden hebben hier hun eerste
wedstrijd gespeeld, voor het eerst getraind en wedstrijden
bijgewoond van het eerste elftal. Het was een sfeervol veld,
met de grote eiken voor het kasteel Henkenshage.
Op deze foto's (Rhode in de veertiger jaren) zijn te zien de
zware eikebomen en het kasteel Henkenshage. Een foto met
nostalgie, hierbij denkende aan het feit dat dit soort foto’s (met
achtergrond kasteel en eiken) thans niet meer te nemen zijn
op de huidige sportaccommodaties.
Verderop wordt nog uitgebreid ingegaan op de periode dat
Rhode zetelde op de velden bij kasteel Henkenshage