R.K.S.V. Rhode aan de Kasteellaan.

Vorige foto | Volledige grootte | Terug naar het album | Volgende foto

In de deuropening speler A.van Esch, op de fiets G. van de Ven.

Adri (Ad) van Esch
Geboren: 1-12-1946
Woonachtig: Ad is geboren en getogen in Rooi.
Actieve voetbaljaren: 1957-1978. Altijd bij Rhode met
een slippertje van 1 jaar bij Ollandia.
Type speler: Halfspeler, met een conditie als een paard, ontzettend fanatiek en een winnersmentaliteit.
Hoogtepunt als voetballer: Na lang nadenken vertelt Ad dat
hij onder trainer Wim van Iersel eens aan de groep moest laten
zien hoe een echte conditietraining moest. Ad als een gek
rond het veld en de rest toekijken.
Dieptepunt als voetballer: Van het veld gestuurd door zijn
eigen aanvoerder (Harry van Erp) in een uitwedstrijd tegen DVS.
‘Ik was zo aan het mauwen’, zegt hij lachend.

Clubmensen aan het woord: (uit het jubileumboek 2003)
Een gesprek met Ad van Esch laat een gedreven en fanatiek clubman
zien, maar ook een bescheiden iemand die niet graag over zijn eigen
verdiensten voor de club praat. ‘Het is gewoon mijn club’, zegt hij trots. Ad is op 11-jarige leeftijd bij de club gaan voetballen, samen met zijn vrienden van het Kofferen, zoals Rinus Timmers en Toon van de Velden. Hij maakte deel uit van het succesvolle A-juniorenteam dat nog aan het Brabants Kampioenschap heeft deelgenomen. Van zijn 18e tot zijn 32e jaar speelde hij in het 1e elftal, altijd even fanatiek en voorop in de strijd. ‘Maar ik was niet zo gemakkelijk, ik kon flink tekeer gaan tegen mijn medespelers’, zegt hij lachend. ‘Eigenlijk was ik liever wielrenner geworden, maar dat mocht ik niet van thuis. Ik trainde graag en was zo fanatiek, dat ik eigenlijk meer geschikt was voor een individuele dan een teamsport. Maar het voetballen bij Rhode was ook leuk’. Behalve met voetballen was Ad ook al vroeg met andere dingen bezig voor de club.
Op zijn 12e was hij al betrokken bij het maken van het clubblad. ‘Ik heb wat staan stencillen‘, zegt hij. Hij heeft jaren in het bestuur gezeten. ‘Ik was de man van de accommodatie, deed mee in allerlei bouwactiviteiten, en waar iemand anders geen tijd voor had, dat deed ik’.
Samen met zijn vrouw Erie heeft hij ook nog 16 jaar de kantine gedraaid. ‘Dat was een fantastische tijd, daar heb ik van genoten, wat een gezelligheid!’. Het is moeilijk om Ad tot uitspraken over zijn eigen activiteiten voor de club of specifieke hoogtepunten te verleiden. ‘Ik heb altijd plezier gehad in het werken binnen de club, het motiveren van mensen en er samen tegen aan gaan. Ad is wel een perfectionist, wil dat alles goed gaat, wil alles doen voor de club en wil daarin anderen betrekken. ‘En daar kun je wel eens onrustig van worden’, zegt hij lachend.
Ad vindt het belangrijk dat er meer mensen komen die samen de club op sleeptouw nemen, dat de oud-voetballers vastgehouden worden binnen de club, en dat de club een ontmoetingsplaats is voor iedereen. ’Een goede organisatie, en gezelligheid en saamhorigheid, dan komen de prestaties vanzelf ‘. Rhode neemt een belangrijke plaats in zijn leven in. ‘Ik houd van die club‘, zegt hij. Hij moet toch nog kwijt dat hij altijd veel steun aan zijn vrouw heeft gehad. ‘Ik was
maar weinig thuis en zat altijd op het voetbalveld. Het was soms zo erg dat ik op ‘De Neul’ tegels aan het leggen was, terwijl thuis een ingehuurde tegellegger aan de gang was ‘.
Ad van Esch: Ene grote (letterlijk en figuurlijk) voor de club!